Vanavond een proefles saxofoon gehad. Maar liefst 32 jaar nadat ik als middelbare scholier ongeveer anderhalf jaar muziekles bij de Stedelijke muziekschool in Groningen. Regelmatig kijk ik met spijt terug op het feit dat ik na die anderhalve jaar gestopt ben. Tot twee keer toe ben ik ook weer opnieuw begonnen. Toch was ik die beide keren niet half zo enthousiast als dat ik nu ben.
Het was een aparte ervaring om nu met mijn eigen saxofoon weer een muziekschool binnen te stappen. Best wel onwennig. Ik had om 19.00 uur afgesproken stapte ik de ruimte binnen waar een grote tafel stond. Een soort wachtruimte annex kantine leek het. Een jonge vent met een gitaar kwam na mij binnen en liep door en verdween achter één van de twee deuren aan het eind van de ruimte waar ik mij bevond. Dus liep ik ook maar die kant op.
ONGEDULDIG
Ik stond in een L-vormige smalle gang waar meerdere deuren op uitkwamen. Op iedere deur een naambordje met het woord studio en een cijfer. In de hoek een koffiemachine en een zithoekje bestaande uit twee stoelen en een klein bijzettafeltje. Netjes op tijd aanwezig was het bijna 19.00 uur. Niet wetende hoe nu verder besloot ik te proberen mijn docent te bellen. Er werd niet opgenomen. Wel hoorde ik achter één van de deuren een saxofoon. Gaf hij op dat moment les? Was hij zelf aan het inblazen?
Natuurlijk was ik veel te ongeduldig. Een paar minuten later kwam er een vrouw uit één van de studio’s en liep richting achterdeur naar buiten. Vanwege corona was er met zwart-gele tape een looprichting op de vloer aangegeven. Niet veel later kwam de docent naar buiten. Naar later bleek een jonge vent die vierdejaars student aan het conservatorium is.
LEKKER SOEPEL
Na een korte kennismaking bekeek hij even mijn saxofoon en probeerde er op te spelen. Dat lukte niet. Er is overduidelijk iets mis met mijn sax. Revisie lijkt noodzakelijk. Naar ik heb begrepen kan een volledige revisie zo’n 600 euro kosten, terwijl de prijs voor een goede Yamaha saxofoon voor beginners ongeveer 1000 euro is.
Wat volgde was een korte oefening. Ik mocht de tweede saxofoon van de docent omhangen. Wat voelden deze kleppen allemaal lekker soepel aan. Vervolgens gingen we noot voor noot de toonladder bijlangs. Het ging verrassend goed. Ik wist de noten mooi lang aan te houden en speelde ze stuk voor stuk hartstikke zuiver. Net als fietsen verleer je dit soort dingen blijkbaar niet. Volgens de docent is het bereik van een alt-saxofoon zo’n tweeëneenhalve octaaf. Zo’n kwartiertje later had ik eerst een hele toonladder gespeeld. Om daarna – met gebruikmaking van de octaafklep – er een octaaf hoger een hele toonladder aan losse noten uit te persen.
MUZIEK IS EMOTIE
Het half uurtje proefles was voorbij voor ik er erg in had. Muziek is emotie. Muziek luisteren doet veel met me. Dat twee toonladders aan losse noten spelen me bijna zou doen stuiteren van enthousiasme had ik niet verwacht. Ik hoop dat reparatie van mijn eigen sax qua kosten meevalt, anders wordt het weer oppakken van deze hobby gelijk wel heel prijzig. Zeer binnenkort maar eens naar de gespecialiseerde saxofoonwinkel in Deventer. En me op zeer korte termijn maar eens opgeven voor saxofoonles. Wie weet waar dat allemaal nog toe leidt.
