Ook al heb je een vast contract, een baan voor het leven heb je nergens meer. Zelfs niet als ambtenaar. Dat ondervond in ieder geval ook Betty Jelier-Kiestra toen ze te horen kreeg boventallig verklaard te worden. De komende jaren gaat haar werkgever de Provincie Overijssel het aantal voltijdfuncties terugbrengen van 830 naar 750. Naar aanleiding van tweets van Betty waaruit naar voren komt dat zij fondsenwerver wil worden spraken we elkaar.
Betty vindt haar werk als adviseur Wonen bijzondere doelgroepen hartstikke leuk. In die functie was ze samen met 3 andere collega’s verantwoordelijk voor de huisvesting van arbeidsmigranten, dak- en thuislozen, woonwagenbewoners en asielzoekers met een verblijfstatus. Ze was er dan ook nog lang niet klaar mee.
Helaas gooit de crisis roet in het eten. Betty:”Sinds 2008 wordt er gebouwd. Dan is er gewoon te weinig werk voor 4 mensen.” Dus komt Betty’s functie te vervallen en vormt ze nu met zo’n 40 andere collega’s de eerste groep provincieambtenaren die begeleid wordt naar andere werk. Samen vormen zij het zogeheten Search team dat begeleid wordt door coaches en ook de gelegenheid krijgt een opleiding te volgen.
Dat ze fondsenwerver wil worden komt niet zomaar uit de lucht vallen. Betty:”Ik heb altijd al als vrijwilliger aan fondsenwerving gedaan. Toen ik in 2000 in Zwolle kwam wonen kwam ik in contact met SOS Kinderdorpen. Voor hen heb ik jarenlang fondsenwerving gedaan.”
Bij het op een rijtje zetten van haar kwaliteiten kwam Betty al snel tot de conclusie dat ze die duidelijk kwijt kan in de fondsenwerving. Wat volgde bij het in kaart brengen van de mogelijkheden waren veel gesprekken met fondsenwervers en organisaties. Hieruit kwam naar voren dat Betty het liefst de fondsenwerving richting bedrijven zou willen doen. “In de fondsenwerving heb je richting bedrijven een persoonlijker één op één contact. Terwijl je bij de fondsenwerving voor particulieren altijd te maken hebt met grotere doelgroepen.”
Binnen de fondsenwerving gericht op bedrijven kom je volgens Betty twee typen mensen tegen. “Fondsenwervers in hart en nieren die de behoefte voelen commerciëler te worden en commerciële mensen die meer inhoud aan hun werk willen geven.” Betty kan goed overweg met ondernemers. Haar vader is zelf ondernemer en vanuit haar werk heeft ze altijd goed met ondernemers overweg gekund. “Ondernemers zijn realistisch en praktisch ingesteld.”, vat Betty samen. “Zelf ben ik ook niet zo idealistisch als veel mensen binnen de ontwikkelingssamenwerking. Ik ben meer iemand van de no-nonsense aanpak.”
Denkt Betty dan niet dat het moeilijk zal zijn fondsenwerver te worden nu de overheid zoveel bezuinigt. Zelfs op ontwikkelingssamenwerking. “Juist niet”, antwoordt Betty. “Met de bezuinigingen wordt fondsenwerving juist groter. Van ziekenhuizen wordt ook steeds meer verwacht dat ze zelf meer geld inbrengen nu de subsidiekranen verder worden dichtgedraaid. Daardoor ontstaat er ook steeds meer aandacht voor alternatieve vormen van fondsenwerving zoals crowdfunding”.
Op dit moment werkt Betty aan een programma voor ontwikkelingslanden als Kenia. “Kenia is een middeninkomenland. In het land zelf kun je daarom ook prima aan fondsenwerving doen”, aldus Betty. Het programma wordt ontwikkeld oor de organisatie Wilde Ganzen. Met mensen van Wilde Ganzen kwam ze in aanraking via een symposium. Zo kwam het balletje aan het rollen en nu heeft ze er tijdelijk een werkervaringsplaats.
Eind september begint de universitair opgeleide sociaal geografe aan de opleiding Fondsenwerving B. Een opleiding op HBO+ niveau die bestaat uit trainingsdagen, zelfstandige opdrachten en groepsopdrachten. Ondanks dat Betty boventallig is verklaard en per 1 maart 2014 uitstroomt bij de Provincie Overijssel ziet ze de toekomst rooskleurig tegemoet. Aan haar inzet zal het in ieder geval niet liggen.
