Het ging eerder al eens erg slecht met KPN. Zo slecht dat ik met een op dat moment tijdelijk bovengemiddelde interesse in beleggen 50 aandelen kocht. Een belachelijk laag aantal, maar als speculatief spel leuk om te doen. Jaren later was het faillissement definitief afgewend en de aandeelprijs verveeelvoudigd. Ik pakte mijn winst en vond het verder prima.
Ontslagen
Voor vriend en vijand kwam het nieuws van vandaag nogal onverwacht. Duizenden ontslagen zijn nodig en gedwongen ontslagen niet ondenkbaar. Meest kwalijke van het verhaal is dat de klant de zwarte piet krijgt toegespeeld. Door te weinig belminuten te verbruiken en minder te sms’en zijn de inkomsten van het bedrijf drastisch gedaald, terwijl het mobiele internetverkeer hand over hand toeneemt.
Goud geld
Deze ontwikkeling vindt niet totaal onverwacht van vandaag op morgen plaats, maar is een verandering die al langere tijd speelt. Dan de klant gaan straffen door bepaald gebruik van mobiel internet te verbieden of duurder te maken is absurd. Jarenlang verdienden providers immers goud geld aan te hoge sms tarieven en extreem hoge roamingkosten. In plaats van die winsten aan aandeelhouders en CEO’s uit te keren, had KPN er beter aan gedaan innovatieve producten te ontwikkelen die aansluiten bij de beleving en de veranderende behoefte van de klant.
Achterhoedegevecht
In plaats daarvan kiest KPN er -net als de entertainmentindustrie – voor een achterhoedegevecht tegen de consument te voeren. Waar de platen-, film- en uitgeverijen krampachtig vasthouden aan het beschermen van auteursrechten, richt KPN haar pijlen liever op de consument die teveel gratis sms’t en VOIP’t via mobiel internet. Dat big altijd liever dan de hand in eigen boezem te steken. De klant is immers geen koning maar melkkoe. Met als doel het vergroten van de aandeelhouderswaarde.
