Het is weer tijd voor de zomerkermis in Zwolle. Vanmiddag met mijn zoon even een kijkje genomen. Altijd weer leuk.
Verbluffend alleen hoe snel je er overheen gelopen bent. Is de kermis kleiner dan ik hem mij herinner of beleef ik het fenomeen anders dan ik als kind deed? Voor mijn gevoel bracht ik vroeger uren op de kermis door. Samen met mijn opa, die daarvoor guldens uit de gokkast in zijn café gehaald had.
Meeste munten
Ook toen zal de kermis duur geweest zijn. Het hield me toen alleen niet bezig. Mijn opa zorgde voor de harde pecunia’s. En beleefde soms nog meer lol aan alle kermisattracties dan ik zelf deed.
Zo vond hij het spel met de bulldozer fantastisch. Met één dichtgeknepen oog precies mikkend op de plek die de meeste munten zou moeten opleveren. Op dat soort momenten was mijn opa meer kind dan ik zelf kon zijn.
Touwtjetrekken en blikgooien
Toen we vanmiddag de kermis naderden deinsde mijn zoon al direct terug voor het vele lawaai. Op de één of andere manier is hij daar extra gevoelig voor. Was dat 30 jaar geleden ook al zo? Geen idee eerlijk gezegd.
Veel dingen wil mijn zoon niet. Omdat hij ze te eng, te druk of te gevaarlijk vindt. Touwtjetrekken én blikgooien is daarentegen een gegarandeerd succesnummer. En de onvermijdelijke suikerspin natuurlijk. Die mag ook niet ontbreken.
Al met al hadden vader en zoon best veel lol. Ook al is het heel anders dan ik me van vroeger meen te herinneren.
